Vanmorgen hebben we Bram in moeten laten slapen.
Hij had gisteravond laat een bloeding, maar wilde zelf niet gaan.
Zijn krachtige lijf werkte tegen.
Ik heb de hele nacht naast hem gelegen, en hij keek maar rond.
Hij was er niet klaar voor.
Ik heb van alles tegen hem gezegd om het gerust te stellen.
Hij liep soms wat heen en weer.
Zijn hartslag was niet te tellen zo snel ging die. Zijn slijmvliezen waren wit.
Vanaf 5.30 werd hij rustig en is lekker gaan slapen. De bloeding leek gestopt en zijn ogen kregen rust, de onrust in zijn ogen was weg. Hij kreeg ook weer wat kleur in zijn slijmvliezen.
Maar hij zou niet meer beter worden hij kon niet opstaan en deed daar ook echt geen poging meer toe, dus hebben wij vanmorgen vroeg de dierenarts gebeld en die heeft Bram geholpen.
Het voelt klote, maar ik weet dat we het goed gedaan hebben.
Onze Bram de krachtige man uit de roedel
21-07-1999 10-11-2011
Bram ik zal je missen, maar zal met veel trots over je praten zoals ik altijd al deed.
